Artykuł zawiera charakterystykę gospodarstw realizujących działania rolno-środowiskowo-klimatyczne w zróżnicowanych warunkach przyrodniczych, określonych wskaźnikiem waloryzacji rolniczej przestrzeni produkcyjnej (WWRPP). Kierując się jego wielkością, wydzielono trzy rodzaje tych warunków: trudne, średnie i dogodne. Uwagę skupiono na potencjale produkcyjnym gospodarstw, ich kapitale ludzkim i sytuacji ekonomicznej. Przedmiotem badań była zbiorowość 1175 gospodarstw indywidualnych objętych monitoringiem Polskiego FADN, które w latach 2018–2020 realizowały działania rolno-środowiskowo-klimatyczne w ramach wspólnej polityki rolnej 2014–2020. Nie była to próba reprezentatywna dla całej zbiorowości gospodarstw realizujących wspomniane działania. Gospodarstwa funkcjonujące w trudnych warunkach siedliskowych dysponowały mniejszym potencjałem produkcyjnym (powierzchnią użytków rolnych, wielkością ekonomiczną, kapitałem i technicznym wyposażeniem pracy). Mniejszy był też w tej grupie udział rolników z wykształceniem rolniczym. W rezultacie mniejszy był dochód z gospodarstwa, mniejsza stopa reprodukcji majątku trwałego oraz brak zdolności do konkurowania na rynku krajowym. Tę zdolność wykazywały tylko gospodarstwa funkcjonujące w dogodnych warunkach siedliskowych. Stwierdzono nadto większy średnio o 21,7 pkt proc. udział dopłat w dochodach analizowanych gospodarstw w porównaniu ze średnim udziałem dopłat w dochodach innych gospodarstw o zbliżonej powierzchni użytków rolnych. Z przeprowadzonych badań wynika, że występuje bardzo duży udział dopłat w dochodach badanych grup gospodarstw prowadzących działalności rolno-środowiskowo-klimatyczne oraz wyraźne dodatnie powiązania dłuższego czasu pracy (co najmniej w wymiarze 2120 godzin rocznie) osoby kierującej w posiadanym gospodarstwie z jego sytuacją ekonomiczną.