Artykuł zawiera propozycję klasyfikacji gospodarstw rolnych osób fizycznych według poziomu dochodu z gospodarstwa w przeliczeniu na jednostkę nakładów pracy własnej rolnika i członków jego rodziny. Za taką jednostkę przyjęto godzinę pracy własnej. Według tego kryterium gospodarstwa podzielono na trzy klasy. W pierwszej dochód jednostkowy jest mniejszy od średniej opłaty pracy najemnej w rolnictwie. W drugiej dochód ten jest większy od średniej opłaty pracy najemnej w rolnictwie, ale mniejszy od średniej opłaty pracy w gospodarce narodowej. Gospodarstwa klasy trzeciej natomiast pozwalają uzyskiwać dochód większy od średniej opłaty pracy w gospodarce narodowej. Te z klasy pierwszej nazwano pomocniczymi, z drugiej – przejściowymi, a z trzeciej – rozwojowymi. Badaniami objęto panel 5471 gospodarstw o wielkości ekonomicznej powyżej 4 tys. euro SO objętych monitoringiem Polskiego FADN w latach 2009-2017. Średni udział gospodarstw pomocniczych, przejściowych i rozwojowych w badanym okresie wynosił odpowiednio 31,2; 12,1 i 56,5%. Gospodarstwa pomocnicze i przejściowe nie posiadały zdolności do rozwoju. Taką zdolnością wykazały się gospodarstwa rozwojowe. Oszacowano na tej podstawie, że w 2016 roku było ich w Polsce 147,2 tys., a to oznacza, że udział tej grupy w populacji krajowej gospodarstw rolnych będących w posiadaniu osób fizycznych wynosił 10,6%.