Przedmiotem opracowania jest koncepcja biogospodarki jako nowego, łącznego sposobu postrzegania funkcjonowania różnych sektorów gospodarki narodowej wytwarzających i przetwarzających zasoby biologiczne. Na podstawie literatury i dokumentów instytucji europejskich przedstawiono biogospodarkę jako koncepcję teoretyczną, omówiono jej istotę i sposoby definiowania, zakres i rozmiary biogospodarki oraz możliwości i zagrożenia związane z biogospodarką. Pokazano kierunki i obszary działań oraz aktualne strategie wspierania rozwoju zrównoważonej biogospodarki i jej powiązań z modelem gospodarki o obiegu zamkniętym. Z przeprowadzonych analiz wynika, że biogospodarka stanowi obiecującą koncepcję rozwoju rolnictwa, agrobiznesu, leśnictwa i innych sektorów wytwarzających i wykorzystujących biosurowce. Dla wykorzystania realnych możliwości tkwiących w biogospodarce niezbędne jest posiadanie krajowych i regionalnych strategii rozwoju biogospodarki oraz opracowanie sprawnego systemu projektowania i zarządzania na szczeblu przedsiębiorstw, sektorów i układów regionalnych.