W przypadku wszystkich gospodarstw rolnych kluczową jest kwestia osiąganej dochodowości. Efektywność zaangażowanych czynników produkcji, w tym pracy, kształtuje w znacznym stopniu dochody w rolnictwie. A zatem wzrost wydajności czynnika pracy warunkuje wzrost jej dochodowości. Na gruncie klasycznych zależności mikroekonomicznych można wskazać, iż wzrost dochodu gospodarstwa rolnego, stanowiącego wynagrodzenie czynnika pracy, może nastąpić, ceteris paribus, przy wzroście produkcji. Zakładając stałość nakładów czynnika pracy w długim okresie, źródłem wzrostu produkcji powinien być z kolei wzrost wydajności pracy. Celem referatu jest wskazanie różnic we wpływie wydajności pracy na dochody w gospodarstwach rolnych z przewagą rodzinnej siły roboczej i w gospodarstwach z przewagą najemnej siły roboczej w Polsce. Zaprezentowane wyniki mogą stanowić podstawę wnioskowania o sytuacji dochodowej gospodarstw rolnych w zależności od rodzaju zaangażowanego zasobu czynnika pracy. W badaniu wykorzystane zostaną dane FADN z lat 2009-2015 dla polskich gospodarstw rolnych. Wpływ wydajności pracy na dochody gospodarstw zbadany zostanie za pomocą metody propensity score matching.