Artykuł poświęcony jest miejscu rolnictwa w gospodarce na różnym poziomie rozwoju ekonomicznego oraz w różnych szkołach teorii ekonomii. Złożoność analizowanego obszaru jest konsekwencją tego, że rolnictwo stanowi jedną z pierwszych form świadomej i zorganizowanej działalności człowieka. Jego znaczenie dla społeczeństwa i gospodarki wynika z głównego celu tej działalności, jaką jest zaspokojenie podstawowej potrzeby człowieka, potrzeby zaspokojenia głodu. W opracowaniu przedstawiono trzy podstawowe perspektywy z jakich rolnictwo ukazywane jest w teorii ekonomii: (i) relacji zachodzących w układzie rolnictwo – pozostałe sektory gospodarki, (ii) głównych sił kształtujących mechanizm zmian i rozwoju rolnictwa oraz (iii) podstawowych kierunków (ścieżek) zachodzących w czasie zmian w rolnictwie. W drugiej części artykułu weryfikacji poddano jedną z trzech głównych perspektyw ilustrujących miejsce rolnictwa w gospodarce i teorii ekonomii, tj. relację w układzie rolnictwo – pozostałe sektory gospodarki. Ocena została przeprowadzona na przykładzie polskiego rolnictwa i jego ewolucji czasowej. Analizie poddano zmiany, jakie nastąpiły po 1950 r. w takich obszarach jak: potencjał rolnictwa w gospodarce (zasoby ziemi, pracy oraz kapitału), wkład rolnictwa w tworzenie wartości dodanej (DNB/PKB), produkcja rolnicza, udział w handlu zagranicznym i zmiany w konsumpcji żywności.