Produkcja trzody chlewnej podlega wahaniom wynikającym z cyklu świńskiego. Wahania te powodują, że podaż wieprzowiny jest bądź nadmiernie wysoka, bądź zbyt niska w stosunku do danego popytu przyjmowanego na zasadzie ceteris paribus. W pierwszym przypadku ceny wieprzowiny, a zwłaszcza żywca wieprzowego są wysokie, a w drugim niskie. W rezultacie zmieniają się odpowiednio przychody producentów rolnych. Można przyjąć, iż ujemne skutki przychodowe spadku cen skupu są kompensowane przez dodatnie z tytułu większej sprzedaży tuczników. Dlatego uznaje się, że zmienność przychodów powinna być mniejsza niż obu składowych. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja tego poglądu, co można uznać za hipotezę. W szczególności chodzi o odpowiedź na pytanie, czy na rynku trzody chlewnej mamy do czynienia ze zmiennością czy względną stabilnością przychodów. Kwestia ta jest istotna nie tylko dla samych producentów, ale także dla polityki rolnej. Posługując się prostymi metodami statystycznymi, dokonano oceny zmienności przychodów w latach 2005-2020, czyli po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Uznawszy, że nie był to okres jednorodny, przychody oceniono także w dwóch podokresach tych lat, czyli 2005-2012 i 2013-2020. Stwierdzono, że przyjęte założenie i hipoteza badawcza o względnej stabilności przychodów w związku z pewną przemiennością poziomu ceny i wielkości skupu znalazły jedynie dość niepełne potwierdzenie dla okresu lat 2005-2012. Dla okresu 2013-2020 analiza wykresów, współczynników zmienności oraz korelacji dała inne wyniki, które nie pozwalały na potwierdzenie założenia i hipotezy.