Rolnictwo szwajcarskie, szczególnie po II Wojnie Światowej, zostało objęte programem ochronnym. Głównymi elementami tego programu były wysokie cła i kontyngenty importowe, które pod wpływem kolejnych negocjacji w ramach WTO zostały znacznie zredukowane. Ta presja na redukcję ceł i kwot importowych trwa dotychczas. Dochody osób pracujących w rolnictwie pozostawały w tym okresie w określonym stosunku do dochodów osób zatrudnionych w pozostałych działach gospodarki, na co miał wpływ wzrost cen skupu produktów rolnych do początku lat 1990. W przypadku produkcji mleka było to ułatwione, ponieważ w latach 1977-2009 obowiązywały kontyngenty mleczne. Ceny skupu produktów rolnych i w konsekwencji ceny produktów żywnościowych wzrosły i wystąpiła znaczna różnica w cenach w stosunku do krajów sąsiednich. To spowodowało wzrost zakupów produktów żywnościowych przez konsumentów za granicą. Efektem wysokich cen skupu produktów rolnych był wzrost produkcji rolniczej i większe zużycie nawozów mineralnych, jak również środków ochrony roślin, w rezultacie czego pojawiły się problemy ekologiczne: azot w wodach gruntowych, pozostałości środków ochrony roślin w wodach powierzchniowych, erozja gleb i zmniejszenie bioróżnorodności. Wysokie wspomaganie rolnictwa z jednej strony i powstanie problemów ekologicznych z drugiej przesądziły o konieczności zmian w polityce rolnej.