Cel:
Sektor rolniczy w regionie Tigraj boryka się z poważnymi wyzwaniami do tego stopnia, że poziom wydajności jest poniżej średniej krajowej. Wynika to głównie z prymitywnych praktyk rolniczych i wysokich kosztów produkcji. Utrzymujący się problem niskiej wydajności rolnictwa stanowi bardzo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego gospodarstw domowych, a także stabilności dochodów. Niniejsza praca ma na celu zbadanie poziomu i czynników determinujących efektywność techniczną produkcji taffu wśród drobnych rolników w północnej Etiopii przy użyciu stochastycznej analizy granicznej.

Materiał i metody:
W niniejszym badaniu wykorzystano stochastyczną graniczną funkcję produkcji do oszacowania efektywności technicznej produkcji taffu w północnej Etiopii. Przy użyciu losowania wielostopniowego w badaniu wzięło udział 392 rolników uprawiających taff.

Wyniki:
Średnia efektywność wyniosła 87,3%, co oznacza, że koszt nieefektywności dla rolników wyniósł 49,79 kg (lub 1394,12 ETB) plonów na 0,25 ha (tsmdi). Badanie wykazało również, że na produkcję taffu w dystrykcie znaczący wpływ miały wielkość powierzchni uprawy, nawozy, pestycydy i nasiona.

Wnioski:
Rolnicy posiadający więcej inwentarza żywego, osiągający wyższe przychody z gospodarstwa i częściej stosujący odchwaszczanie byli również bardziej wydajni niż ich konkurenci. Ponadto, zgodnie z oczekiwaniami autorów, gospodarstwa domowe, których zarządcą był mężczyzna, produkowały taff w sposób bardziej efektywny. W przeciwieństwie do respondentów o niższym poziomie wykształcenia, głowy rodzin o wyższym poziomie wykształcenia, wbrew oczekiwaniom autorów i literatury przedmiotu, wykazywały niższy poziom efektywności. Aby zwiększyć produkcję taffu, konieczne jest zatem dostosowanie istniejącego systemu w taki sposób, aby uwzględniał on podaż i dostępność nawozów, pestycydów i środków agronomicznych (pielenie i inne ulepszone pakiety).