Narastające problemy zdrowotne ludności świata związane z niewłaściwym odżywianiem skłoniły wiele krajów do podejmowania działań zmierzających do kształtowania prozdrowotnych nawyków żywieniowych. Jednym z tych działań w Unii Europejskiej (UE) była realizacja w latach 2009/10–2016/17 programu „Owoce w szkole”, a od 2017/18 roku „Programu dla szkół”, w którym owoce i warzywa są jednym z dwu komponentów (drugim komponentem jest mleko i jego przetwory). Celem artykułu była ocena skuteczności ich działania w aspekcie kształtowania się spożycia owoców i warzyw w rodzinach polskich. Artykuł opracowano na podstawie: aktów prawnych UE, ocen funkcjonowania i realizacji programów: „Owoce w szkole” i „Program dla szkół”, dokonywanych przez instytucje unijne i polskie, danych statystycznych Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) oraz przeglądu literatury dotyczącej spożycia owoców i warzyw. Stwierdzono, że mimo wzrostu liczby szkół i dzieci uczestniczących w programie oraz rosnących wydatków na jego realizację, nie obserwuje się w większości krajów UE, w tym również w Polsce, wzrostu spożycia produktów ogrodniczych objętych programem (współczynnik korelacji Pearsona między liczbą dzieci uczestniczących w programie a wielkością spożycia w gospodarstwach domowych w latach 2009/10–2020/21 wyniósł −0,77). Przyczyną mogą być z jednej strony słabości funkcjonowania programu (tj. generalnie niska jakość produktów, zbyt krótki okres trwania programu, ale też zbyt małe zaangażowanie w jego realizację rodziców), a z drugiej strony trudny do statystycznego potwierdzenia wpływ pozostałych czynników, decydujących o poziomie konsumpcji owoców i warzyw objętych programem (większa dostępność innych produktów, mało skuteczna reklama).