W artykule zbadano trendy zmian w relacjach między trzema czynnikami produkcji (ziemi, pracy i kapitału) w rolnictwie w wybranych krajach Unii Europejskiej (UE). W tym celu poddano empirycznej weryfikacji założenia co do kierunku tych zmian oraz założenia mechanizmu zmian tych relacji. Przyjęto, że podstawą tego mechanizmu jest stosunek zmian produktywności czynników do zmian cen (wynagrodzeń) tych czynników. Weryfikacja empiryczna trendów czynników produkcji została przeprowadzona z wykorzystaniem rachunków ekonomicznych rolnictwa oraz statystyk nakładów pracy i ziemi w rolnictwie gromadzonych przez Eurostat. Tendencje zmian w relacjach czynników produkcji odpowiadają kapitałochłonnemu etapowi wzrostu w rolnictwie. Wykazano silny trend ubytku czynnika pracy w rolnictwie przy zmniejszaniu ziemi w rolnictwie UE. Zmianom tym towarzyszyło zróżnicowane zaangażowanie czynnika kapitału w rolnictwie. Przy stałym zwiększaniu wolumenu produkcji rolniczej odpowiada temu wzrost produktywności tych czynników. Wzrost ten jest najmniejszy w przypadku czynnika kapitału, bo pełni on nie tylko funkcje wzrostowe, ale i substytucyjne w stosunku do ubytku pozostałych czynników. Wzrost produktywności badanych czynników produkcji jest powiązany ze wzrostem ich wynagrodzenia odzwierciedlonego przez wzrost ich cen. Zaobserwowane w badaniu empirycznym odstępstwa od kapitałochłonnego wzrostu w rolnictwie wskazują na inne czynniki wpływające na wynagrodzenie czynników produkcji w rolnictwie.